ชีวิตของสัตว์เลี้ยงทั้งชีวิตมีแต่เจ้าของ เจ้าของส่วนมากเห็นคุณค่านั้นด้วยการบันทึกเวลาสำคัญและความทรงจำในช่วงชีวิตต่างๆ ของสัตว์เลี้ยงไว้ เจ้าของหลายคนเลี้ยงเหมือนเป็นสมาชิกในครอบครัว และเมื่อได้ลองบันทึกเรื่องราวชีวิตของสัตว์เลี้ยงซึ่งคือวิธีที่ดีในการเก็บรูปภาพและวิดีโอเป็นความทรงจำ เราอยากจะถ่ายรูปสัตว์เลี้ยงไว้ทุกชั่วขณะ ไม่ว่าสัตว์เลี้ยงเราจะทำอะไรอยู่ก็ตาม เราต้องใช้ทักษะพิเศษและความคิดสร้างสรรค์ในการบันทึกการเติบโตเพื่อนคู่ใจอย่างมีศิลปะชั้นเชิง YT เจ้าของคอนเทนท์ผู้อยู่เบื้องหลัง @themiyagram ใน Instagram จะมาแชร์คำแนะนำและเผยเคล็ดลับเกี่ยวกับวิธีการที่เธอใช้และวิธีที่ Miya สุนัขพันธุ์ Pomsky ที่สุดแสนจะขึ้นกล้องได้กลายมาเป็นดาวโซเชียลอย่างไม่คาดคิดมาก่อน 

Miya ครองใจคนบน Instagram หลักหลายหมื่นคน เริ่มมาทำแอคเคาท์นี้ได้อย่างไร มีอะไรเป็นแรงจูงใจ 

คอมมิวนิตี้สัตว์เลี้ยงใน Instagram มีขนาดใหญ่มาก เป็นกันเองและมีข้อมูลความรู้ที่คุณสามารถหาอะไรก็ได้ ตั้งแต่รูปหมาน่ารักทั่วไป เคล็ดลับการฝึกสุนัข เคล็ดลับการให้อาหาร ธุรกิจโลคอลเล็กๆ ที่คนนิยม แอคเคาท์การถ่ายภาพสวยงาม ไปจนถึงอุปกรณ์ใหม่ล่าสุดสำหรับสุนัข มีอะไรมากมายที่อยากเรียนรู้จากคอมมิวนิตี้นี้ จึงเริ่มเปิด @themiyagram ใน Instagram เพื่อให้มีพื้นที่ให้เรามาอ่านมาดูสิ่งที่เราสนใจ 

ตอนแรกก็ไม่ได้โพสต์รูปเลยเพราะแค่อยากแอบตามเจ้าของสุนัขคนอื่นๆ และเส้นทางการฝึกสุนัขของเขาหรือธุรกิจในท้องถิ่นที่ขายอาหารและอุปกรณ์ต่างๆ แต่ไม่นานก็อยากมีส่วนร่วมในคอมมิวนิตี้และเข้าร่วมพูดคุยและสร้างสัมพันธ์กับคนอื่นบ้าง จึงเริ่มโพสต์รูป เริ่มถ่ายรูปด้วยโทรศัพท์มือถือ รูปแรกๆ ที่ถ่ายด้วยมือถือก็ยังอยู่ในแอคเคาท์ทั้งหมด 

เคยคิดไหมว่าจะมีคนติดตามมากขนาดนี้ 

เราไม่ได้ตั้งใจสร้างแอคเคาท์เพื่อหายอดฟอล การที่มียอดผู้ติดตามเป็นสิ่งที่เราไม่คิดไม่ฝันเลย จริงๆ ก็ไม่ได้ทำอะไรพิเศษกว่าคนอื่น ก็แค่มุ่งความสนใจไปที่สุนัขของเรา การฝึก และการถ่ายภาพ ที่จริงแล้วยังแปลกใจอยู่ตลอดเวลาพาสุนัขไปเดินเล่นแล้วมีคนจำได้  

ในฐานะอินฟลูเอนเซอร์ ฟอลโลเวอร์เราตั้งตารอดูโพสต์ใหม่ของเราตลอด วางแผนการสร้างคอนเทนท์อย่างไรบ้าง 

ไม่มีแผนทำคอนเทนท์เลยค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นสิ่งที่เราทำในวันนั้น หรือสิ่งที่สุนัขกำลังทำ เป็นสิ่งที่อยากแชร์ให้คนดู รูปที่โพสต์มักจะเป็นรูปที่เราเองรู้สึกอยากแต่งภาพ อยากใส่คำบรรยาย เพื่อให้ตัวเองไม่เบื่อด้วย 

เข้าใจว่าการทำตามความรู้สึกจะทำให้ภาพถ่ายดูจริงมากขึ้นและทำให้เห็นนิสัยของสุนัขคุณได้ดียิ่งขึ้น เวลาคิดคอนเทนท์ มีวิธีคิดอย่างไรบ้าง ทำอย่างไรให้ฟอลโลเวอร์สนใจ 

สมัยเป็นเด็กไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นเด็กที่มีความคิดสร้างสรรค์เลย คิดมาตลอดว่าตัวเองไม่มีความคิดสร้างสรรค์ แต่พอได้จับกล้องขึ้นมาและลองถ่ายรูปก็ทำให้คิดว่าเราก็พอไปได้นะเนี่ย แต่ก็แอบงงตัวเองอยู่เหมือนกันค่ะ  

ยังมีอะไรที่ต้องเรียนรู้อีกมาก ซึ่งก็คิดว่าไม่เป็นไร เราได้รับแรงบันดาลใจจากการคิดค้นไอเดียและเทคนิคใหม่ๆ และเก็บความทรงจำไว้ระหว่างทางที่เรียนรู้ไปด้วย เรายังคงเรียนรู้ที่จะจูนกับความคิดสร้างสรรค์ของตัวเองอยู่ ปกติแล้วไอเดียจะปิ๊งขึ้นมาระหว่างเดินทางหรือทำกิจกรรมที่ไม่ได้ใส่ใจ เช่น เวลาล้างจาน เลยต้องจดไอเดียไว้ในมือถือกันลืมและกลับมาไล่ดูจริงๆ จังๆ ได้ทีหลัง บางครั้งก็ได้รับแรงบันดาลใจจากช่างภาพคนอื่น ๆ แม้กระทั่งคนที่ไม่ได้ถ่ายรูปสุนัข และบางครั้งก็ได้รับแรงบันดาลใจทริคที่สุนัขทำได้หรือการฝึกสุนัขที่ได้เห็น และทั้งหมดทั้งมวลก็เกิดเป็นไอเดียในการถ่ายภาพ 

ที่สำคัญคือเราต้องสนุกกับสิ่งที่เราทำ 

ไม่อยากเชื่อเลยว่า "ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นเด็กที่มีความคิดสร้างสรรค์เลย” แล้วได้มาค้นพบความคิดสร้างสรรค์ของตัวเองผ่านกล้องได้อย่างไร 

เราไม่ค่อยมีรูปถ่ายของ Kiyo ตอนเป็นลูกหมากับตอนเป็นวัยรุ่นเท่าไหร่ พอมี Miya เลยอยากถ่ายรูปช่วงกำลังโตเก็บไว้ดู แต่ก็ยังไม่ค่อยได้ถ่ายอยู่ดีเพราะตอน Miya เล็กๆ ซนมาก เราต้องคอยตามเก็บ ตามเช็ด ตามล้าง ตอนเล็กๆ คือทิ้งไม่ได้เลย พอมีเวลาขึ้นหน่อยก็ใช้มือถือถ่าย แต่พอเวลาผ่านไป เริ่มอยากให้รูปมันมีอะไรมากขึ้น แบบลองถ่ายภาพแอคชั่นกับลองถ่ายภาพสไตล์ต่างๆ  

พอได้กล้องตัวแรกมา ก็ตื่นเต้นมากที่ได้เห็นโลกผ่านเลนส์และได้สังเกตเห็นรายละเอียด มุมกล้อง และการจัดเฟรมที่แตกต่างกัน ก็มีผิดหวังบ้างเพราะแต่ละองค์ประกอบพอมารวมกันก็ไม่ลงตัว ไม่ได้รูปดีๆ เลยสักรูป ทั้งๆ ที่เสียเวลาถ่ายไปตั้งครึ่งวันเช้า สุดท้ายต้องลบทิ้งไปเยอะมาก แต่บางทีก็ถ่ายทันโมเมนท์เด็ด ทำให้ไม่เสียแรงที่พยายามไป 

ทำอย่างไรให้สัตว์เลี้ยงไม่เบื่อเวลาถ่ายรูป 

สิ่งสำคัญคือแม้ว่าเราอาจจะอยากถ่ายรูปออกมาให้สวย แต่สุนัขของเราต้องไม่เครียดและไม่เป็นอันตราย เช่น เวลาอยู่นอกบ้านเขาอาจจะไม่ฟังคำสั่งเราเพราะมีสิ่งเร้ารอบตัวเยอะแยะไปหมด ตอนแรกต้องลองฝึกโดยยังไม่ต้องถ่ายรูป ซึ่งคนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าเบื้องหลังเราทำอะไรบ้าง เราต้องทำให้สุนัขเรามั่นใจก่อนเวลาออกไปเล่นนอกบ้าน จากนั้นถึงค่อยได้ใช้กล้องถ่ายรูป สุนัขเราชอบเวลาฝึกทริค ทำให้เวลามีโอกาสก็จะไปฝึกตามสถานที่แปลกใหม่ ทั้งสุนัขทั้งเราเลยได้สนุกไปด้วยกัน 

เราถ่ายรูปตอนไปเดินเล่นกันเยอะมาก สุนัขก็สนุกด้วย เราก็ได้รูปสวยไปด้วย มีหลายครั้งที่เขาไม่มีอารมณ์อยู่นิ่งโพสท่า เราต้องเก็บกล้องก่อนแล้วไปสนใจเขาแทน บางทีก็เลือกที่จะถ่ายภาพทีเผลอ เราในฐานะเจ้าของต้องมีความรับผิดชอบ ต้องรู้ว่าเมื่อไหร่สุนัขเริ่มมีอาการเบื่อหรือเหนื่อย และต้องเลิกถ่ายในเวลาที่ควร 

สิ่งหนึ่งที่อยากแนะนำคือการทำความคุ้นเคยกับสัตว์เลี้ยงและนิสัยของเขา ตัวอย่างเช่น หากเขาตื่นตัวหรืออยากเล่นด้วยมากที่สุดตอนกลางวัน ก็ใช้ช่วงนั้นเล่นกับเขาเพราะจะสนุกที่สุดและได้เห็นบุคลิกของเขาเปล่งประกายออกมาผ่านรูปที่เราถ่ายได้ 

พูดถึงรูปที่เราถ่ายได้ มาดูเทคนิคการทำงานกันดีกว่า เวลาเตรียมตัวถ่ายภาพจะต้องคิดถึงปัจจัยอะไรบ้าง 

สำหรับการถ่ายภาพตามธีม พอคิดคอนเซ็ปท์ได้ก็จะลิสท์อุปกรณ์ประกอบฉากกับทริคที่จะให้เขาโชว์ จากนั้นก็ฝึกทริคให้เขา ถ้าเป็นเป็นทริคใหม่ที่ยังไม่เคยทำ แล้วก็เริ่มนึกถึงโลเคชั่นที่เข้ากับคอนเซ็ปท์ สุดท้ายก็ลงวันที่ที่จะลองถ่ายซึ่งก็ต้องขึ้นอยู่กับสภาพอากาศด้วย เวลาถ่ายภาพตามธีมบางครั้งอาจต้องถ่ายสองสามรอบเพราะพอกลับบ้านมาดูรูป กลับกลายเป็นว่ารูปไม่ตอบโจทย์ตามคอนเซ็ปท์ หรือวันนั้นสุนัขไม่ให้ความร่วมมือ หรือทริคยังดูไม่เป๊ะพอ 

คือเราก็ฝึกเขาแล้ว แต่ก็ต้องไม่ลืมว่าเขาเป็นสุนัข เขาก็มีอารมณ์ เราไม่สามารถอธิบายเหตุผลให้เขาฟังเข้าใจได้เหมือนเวลาถ่ายคน ถ้าวันไหนเขาไม่อยากเล่น วันนั้นเราก็จะไม่บังคับให้เขาทำ เราก็แค่เดินเล่นกันพอ สภาพจิตใจสภาพร่างกายเขาต้องสำคัญเป็นอันดับแรก ต้องให้เขาสนุกไว้ก่อน 

อุปกรณ์ถ่ายรูปที่ใช้เป็นประจำมีอะไรบ้าง 

ชอบใช้ของ Sony มากค่ะ กล้องหลายรุ่นมี Real-time Eye AF ของ Alpha 7C เหมาะกับถ่ายภาพสิ่งที่เคลื่อนไหวเร็วและขนาดไม่ใหญ่อย่างสุนัขมาก ปกติจะถ่ายจากมุมต่ำ จอดูรูปที่หมุนได้คือช่วยได้เยอะเวลาต้องจัดเฟรมกับต้องคอยมองตามสุนัข เวลาพาสุนัขออกไปข้างนอกต้องพกของติดตัวไปพะรุงพะรัง ทั้งขวดน้ำทั้งชาม ไหนจะขนมไว้ให้เป็นรางวัล สายจูง แล้วก็กระเป๋ากล้องอีก เวลาเลือกกล้องต้องเลือกที่น้ำหนักเบาแล้วก็ที่ใช้งานได้คล่องตัว 

เลนส์ที่ชอบใช้ก็มีตั้งแต่ FE 85mm F1.8 (SEL85F18), FE 24mm F1.4 GM (SEL24F14GM) และล่าสุดคือ FE 12-24mm F2.8 GM (SEL1224GM) การเลือกใช้เลนส์ขึ้นอยู่กับสถานที่และประเภทของภาพที่อยากลองถ่ายในวันนั้น 

ปกติตั้งค่ากล้องอย่างไรบ้างเวลาถ่ายภาพสัตว์เลี้ยงในบ้านกับเวลาถ่ายกลางแจ้ง 

เราไม่มีอุปกรณ์ไฟแบบมืออาชีพ พื้นที่ในบ้านก็ไม่ได้กว้าง เวลาถ่ายภาพในบ้านก็จะพยายามอยู่ในบริเวณที่มีแสงดีที่สุด แล้วก็ลองถ่ายแบบพอร์ตเทรตแทนการถ่ายภาพแอคชั่น/เคลื่อนไหว เพราะมีข้อจำกัดเรื่องพื้นที่กับแสง ปกติจะชอบใช้เลนส์ยาวเพื่อทำโบเก้และแยกแบ็คกราวด์ (เช่น เบลอไม่ให้เห็นบ้านไม่เรียบร้อย) เพราะฉะนั้นจะใช้ SEL55F18Z หรือ SEL85F18  แล้วลดความเร็วชัตเตอร์ลงเหลือประมาณ 1/100 วินาทีหรือต่ำกว่านั้นแล้วก็เปิด ISO 

ถ่ายกลางแจ้งคือเริ่มสนุกละค่ะ ถ้ากำลังลองถ่ายภาพในเมือง ก็ชอบใช้เลนส์กว้าง SEL1224GM เพื่อเก็บภาพทั้งบรรยากาศของเมืองได้หมด ทั้งได้รูปที่ดูใกล้ชิดสนิทสนมกับ Miya และ Kiyo ด้วย ภาพแอคชั่นต้องใช้ SEL85F18 ในที่ที่แสงสว่างมากเพื่อให้สามารถเปิดรูรับแสงและยังคงความเร็วชัตเตอร์สูงไว้ได้ประมาณ 1/1600 วินาทีหรือมากกว่านั้น 

ขอกาดอกจันตัวโต ๆ นะคะว่าเรายังมีอะไรที่ต้องเรียนรู้อีกมาก มีเซตติ้งแบบอื่นอีกมากที่สามารถปรับให้รูปออกมาดูสมดุล เราก็ยังลองผิดลองถูกอยู่ค่ะ 

รูปในคอลเลกชั่นที่ถ่ายไว้มีสวยๆ เยอะมาก จากทั้งหมดที่ถ่ายมา ภูมิใจกับงานไหนมากที่สุด งานไหนน่าจดจำที่สุด และเพราะอะไร 

มีอยู่สองสิ่งที่ชอบที่สุด สิ่งแรกคืองาน Sony Alpha Creators 4.0 เพราะไม่ได้คาดหวังว่าจะไปได้ไกลขนาดนั้น เป็นประสบการณ์ครั้งแรกกับการประกวดภาพถ่ายอย่างเป็นทางการ ได้แข่งกับช่างภาพเก่งๆ เยอะเลยทีเดียว การประกวดค่อนข้างจริงจัง แต่ประสบการณ์ในการทำงานกับแบรนด์ที่มีชื่อเสียงระดับโลกอย่าง Sony ซึ่งเป็นแบรนด์ที่เราใช้และไว้ใจมาตลอด (ตั้งแต่กล้อง หูฟัง ไปจนถึง PlayStation) เป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่ามาก 

สิ่งที่สองคือภาพถ่ายคุณภาพสูงของน้องหมาที่มีค่ากับเรามาก เหตุผลที่ซื้อกล้องตัวแรกมาก็เพราะตอนดูรูปเก่าๆ ในมือถือแล้วรู้สึกเสียดายที่ไม่มีรูปถ่าย Kiyo ตอนเด็กที่ชัดๆ เลย ซึ่งตอนนี้เขาก็แก่อายุ 13 ขวบแล้ว  

มีรูป Kiyo ในมือถือเยอะอยู่ สมัยนั้นตอนถ่ายก็ดูดีใช้ได้ แต่พอมาดูย้อนกลับไปตอนนี้ รูปไม่ชัดเลย ภาพแตกเบลอ ความละเอียดก็ต่ำ ตกใจมากตอนเปรียบเทียบแล้วรู้ว่าเวลาผ่านไปสุนัขเราก็แก่ลงไปเยอะเลย แต่ตอนนี้มีกล้องแล้วก็อุ่นใจได้ว่าจะมีรูป Kiyo กับ Miya ความละเอียดสูงและคุณภาพสูงที่จะเก็บไว้ดูได้เรื่อยๆ  ภูมิใจกับความทรงจำที่เก็บไว้มากตั้งแต่หันมาเล่นกล้อง 

ยังมีช็อตโชว์ทริคที่ชอบมาก คือ ทริคกอด ยากมากกว่าจะถ่ายได้เพราะอยู่นอกบ้าน เขามองนู่นนี่ตลอดเวลา Kiyo ก็อายุเยอะแล้ว ไม่อยากทรมานหมาแก่ ตอนนี้ก็เลยไม่ค่อยได้ให้เขาทำทริคกอดโชว์เหมือนเมื่อก่อนแล้ว 

สมัยนี้มีเจ้าของเปิดแอคเคาท์ให้สัตว์เลี้ยงในโซเชียลมีเดียเยอะขึ้น มีเคล็ดลับอะไรบ้างสำหรับเจ้าของที่สร้างเพจเฉพาะสำหรับสัตว์เลี้ยง มีคำแนะนำบ้างไหม 

ท้ายที่สุดแล้วโซเชียลมีเดียสัตว์เลี้ยงเป็นเรื่องของตัวสัตว์เลี้ยงล้วนๆ  สุขภาพร่างกายและจิตใจของเขาต้องมาก่อน 

เวลาถ่ายรูปสิ่งสำคัญคือต้องสนุกเข้าไว้ หาวิธีหลอกล่อเขา วิธีที่จะให้เขาเล่นด้วย และรู้ว่าเขาทำอะไรได้ ทำอะไรไม่ได้ และขีดจำกัดของเขา 

ถ้าสุนัขให้ความร่วมมือและสนใจที่จะเรียนรู้ ก็ลองสอนให้เขามีการตอบโต้กับเราในรูป สอนทริคง่ายๆ (นอกเหนือจากนั่ง/นอน/หมอบตามปกติ) ไอเดียทริคง่ายๆ ก็เช่น สั่งให้ก้มหัวลง คาบสิ่งของค้างไว้ หรือนั่งไขว่ห้าง สภาพแวดล้อมก็เอามาใช้ในรูปได้เพื่อช่วยสร้างบรรยากาศให้เข้ากับอารมณ์ของรูปที่เราจะสื่อ 

ที่ชอบที่สุดคือความทรงจำที่มีร่วมกับสุนัขของเราเมื่อได้ทำงานกับเขา และได้ถ่ายรูปที่ทำให้เห็นความน่ารักของเขาไปพร้อมๆ กับเก็บช่วงเวลานั้นเป็นที่ระลึกไว้ผ่านภาพที่เราถ่ายเอง